เศร้า เด็กหนุ่มวัย 17 ปีจากเสฉวน เสียชีวิตหลังสู้โรคร้าย “ลูคีเมีย” 155 วัน คำพูดสุดท้าย “ผมอยากมีชีวิต” ทำใจสลาย

วันที่ 17 มิถุนายน 2025 โลกต้องสูญเสีย “เซี่ยเจียอี้” เด็กหนุ่มวัยเพียง 17 ปี จากมณฑลเสฉวน ที่ต่อสู้กับโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดร้ายแรง (T-lymphoblastic leukemia) มานานกว่า 155 วัน ก่อนจากไป เขาฝากคำพูดสุดท้ายไว้ว่า “ผมอยากมีชีวิต ขอพยายามอีกครั้ง” แต่น่าเศร้า… การปลูกถ่ายไขกระดูกที่เคยเป็นความหวัง กลับกลายเป็นจุดจบของชีวิต จากการติดเชื้อรุนแรงในช่วงพักฟื้น

จุดเริ่มต้นของฝันร้าย จากอาการเล็กน้อยสู่การวินิจฉัยมะเร็งร้าย เกิดขึ้นในช่วงต้นปี 2025 เซี่ยเจียอี้เริ่มมีไข้ต่ำเรื้อรัง และรอยช้ำแปลกๆ ปรากฏบนแขน สิ่งที่ครอบครัวคิดว่าเป็นอาการเล็กๆ กลับกลายเป็นฝันร้าย เมื่อผลตรวจจากโรงพยาบาลยืนยันว่าเขาเป็นลูคีเมียชนิดร้ายแรง รักษาหายได้เพียง 30–60% เท่านั้น เคมีบำบัดที่ตามมานั้นทรมานทั้งร่างกายและจิตใจของเขา เส้นผมร่วงหมด หน้าบวมจากยา ผิวคล้ำ มองเห็นลำบาก จนกระทั่งต้องเสียเลือดออกทางปากและจมูก สายต่างๆ พันเต็มตัว และร่างกายก็เริ่มล้าไปทุกวัน

โดยทันทีที่ผลวินิจฉัยปรากฏตรงหน้า ทันใดนั้น ชีวิตของทั้งครอบครัวก็พลิกผันในพริบตา พ่อแม่ของเซี่ยเจียอี้ตัดสินใจเทหมดหน้าตักเพื่อรักษาลูก ไม่ลังเลที่จะสู้สุดชีวิตเพื่อเขา บ้านและรถที่เคยเป็นทรัพย์สินมีค่า ถูกขายทิ้งอย่างไม่ลังเล แม้กระทั่ง “ทองสินสอด” ของแม่ที่เก็บไว้มากว่าสิบปี ก็ถูกนำไปขายเพื่อนำเงินมารักษาลูกชาย แต่ค่าใช้จ่ายทางการแพทย์กลับกลายเป็นหลุมดำที่ดูดเงินอย่างไม่รู้จบ จนต้องพึ่งการขอความช่วยเหลือจากญาติและเพื่อนฝูง

พี่สาวของเซี่ยเจียอี้ก็ไม่อยู่เฉย เธอเปิดบัญชีขอรับบริจาคออนไลน์ และทำกิจกรรมขายของระดมทุนร่วมกับเพื่อนๆ แม้จะต้องฝ่าแดดหรือฝน เธอก็ไม่ย่อท้อ ขณะที่เพื่อนนักเรียนของเขา บางคนยอมสละเงินค่าขนม บางคนสละตั๋วคอนเสิร์ตที่รอคอย บางคนขายของสะสมอันล้ำค่า เพื่อนำเงินเหล่านั้นมาช่วยเหลือเพื่อนที่กำลังป่วยหนัก เช่นเดียวกับผู้คนในสังคมที่ร่วมส่งกำลังใจและความช่วยเหลือมากมาย มอบให้แก่หนุ่มน้อยผู้กล้าหาญ ส่วนองค์กรการกุศลและบริษัทเอกชนหลายแห่ง ก็เข้าร่วมบริจาคเงินและเวชภัณฑ์ เสริมทัพให้ครอบครัวสู้ต่อไปได้

อย่างไรก็ดี ในวันที่ 10 มิถุนายน 2025 เซี่ยเจียอี้เข้าสู่ห้องปลอดเชื้อเพื่อปลูกถ่ายไขกระดูก ท่ามกลางความหวังของครอบครัวและผู้คนมากมาย แต่เพียง 7 วันหลังจากนั้น เขากลับติดเชื้อรุนแรงจากเชื้อรา ระบบร่างกายล้มเหลวอย่างรวดเร็ว แม้แพทย์จะพยายามยื้อชีวิตสุดความสามารถ แต่ยังคงไม่อาจต้านทาน ท้ายที่สุดก็จากไปอย่างสงบ ในวันที่ 17 มิถุนายน ทิ้งไว้เพียงความเสียใจและความรักอันล้นหลามของครอบครัวและผู้คนรอบข้าง

ในช่วงวาระสุดท้าย เขาไม่ได้ร้องไห้ให้ตัวเอง แต่กลับกังวลใจถึงพ่อแม่ “พ่อ… ช่วยดูแลแม่ด้วยนะ” เป็นคำขอสุดท้ายที่เขาย้ำกับพ่ออย่างอ่อนแรง ที่ทำเอาทุกคนน้ำตาท่วมเมื่อได้รู้… เขาเสียใจที่ไม่อาจเติบโตมาเป็นเสาหลักให้ครอบครัว แต่กลับกลายเป็นภาระที่ทำให้ทุกคนต้องลำบาก สิ่งนี้ฝังอยู่ในใจเขาจนลมหายใจสุดท้าย

17 ปีที่แสนสั้น แต่เปี่ยมไปด้วยความรัก ความกล้า และความหวัง ในวันที่ 19 มิถุนายน ครอบครัว ครู และเพื่อนๆ มาร่วมส่งร่างของเซี่ยเจียอี้เป็นครั้งสุดท้าย ภาพถ่ายของเขายังคงเป็นเด็กหนุ่มที่มีรอยยิ้มอบอุ่น แม้ร่างกายจะเหนื่อยล้า แต่จิตใจของเขายังคงเปี่ยมไปด้วยแสงสว่าง เขาอาจจากไปแล้ว แต่ความกล้าหาญ ความรักที่เขามีต่อครอบครัว และความหวังที่เขายึดมั่นจนถึงที่สุด จะยังคงอยู่ในใจของทุกคนตลอดไป