ความทรงจำของใครบางคน ซ่อนอยู่ในบ้านของเรา… ภรรยาพบความลับ “หลังรูปแต่งงาน” หลังเห็นแม่บ้านร้องไห้ขณะทำความสะอาด ความจริงในอดีตที่ทำให้เธอแทบล้มทั้งยืน
เรื่องราวชวนสะเทือนใจนี้ถูกแชร์โดยหญิงสาวชาวเวียดนามคนหนึ่ง ซึ่งเปิดเผยว่าเธอเริ่มรู้สึกไม่สบายใจเมื่อตั้งข้อสังเกตว่า “คุณฮวง” (นามสมมุติ) แม่บ้านที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้เพียงครึ่งปี มักใช้เวลานานผิดปกติอยู่หน้ากรอบรูปแต่งงานที่ตั้งอยู่ในห้องนั่งเล่น และบางครั้งก็ดูเหมือนกำลังกลั้นน้ำตาหรือแอบร้องไห้ แม้แม่บ้านคนนี้จะไม่ได้มีรูปลักษณ์โดดเด่น แต่เธอมีบุคลิกเรียบร้อย ขยัน และเงียบขรึม ซึ่งทำให้ภรรยาเริ่มรู้สึกไม่แน่ใจในความรู้สึกของอีกฝ่ายที่มีต่อสามีของเธอ
“ฉันไม่ใช่คนขี้หึง แต่ช่วงหลังๆ รู้สึกไม่สบายใจเวลามองเห็นคุณฮวง เธอยืนนิ่งอยู่นานหน้ารูปแต่งงาน บางทีก็เหมือนเพิ่งร้องไห้มา” แต่แม้จะนำเรื่องนี้ไปบอกสามี แต่เขากลับหัวเราะแล้วบอกให้เลิกคิดมาก พร้อมแซวว่า “อย่างน้อยมีคนช่วยเช็ดฝุ่นก็ยังดี” ทำให้เธอต้องพยายามเก็บความสงสัยเอาไว้ในใจ
กระทั่งวันหนึ่งเมื่อคุณฮạnhลางานกลับบ้านเกิดสองวัน หญิงสาวตัดสินใจลุกขึ้นมาทำความสะอาดเอง และเมื่อเช็ดไปถึงกรอบรูปแต่งงาน ความรู้สึกแปลกๆ ก็หวนกลับมาอีกครั้ง เธอจึงลองเปิดกรอบรูปดู และสิ่งที่อยู่ข้างในทำให้มือไม้เธอสั่นไปหมด หลังรูปแต่งงานของเธอกับสามี มีรูปเก่าอีกใบซ่อนไว้ เป็นภาพของสามีกับผู้หญิงอีกคนที่เธอไม่เคยรู้จัก ไม่ใช่เธอ และไม่ใช่คุณฮวงเช่นกัน
“ฉันแทบล้มทั้งยืน รูปนั้นเก่าและดูเหมือนมีความหมายมาก ฉันเก็บมันไว้ และรอฟังความจริงจากปากสามีในคืนนั้น” เมื่อเธอเผชิญหน้ากับสามีพร้อมหลักฐาน เขานิ่งเงียบอยู่นานก่อนจะยอมรับว่า ผู้หญิงในรูปคือ “คู่หมั้นเก่า” ซึ่งเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ และรูปนี้คือสิ่งเดียวที่เขาเก็บไว้เป็นที่ระลึก แต่คนที่แอบนำมันไปใส่ไว้หลังรูปแต่งงานน่าจะเป็นคุณฮวง…
สามีเล่าว่า คุณฮวงเป็นพี่สาวของคนรักเก่าคนนั้น และเมื่อเธอประสบปัญหาในชีวิต เขาจึงตัดสินใจรับเข้ามาทำงานเป็นแม่บ้าน ด้วยความหวังดีและความผูกพันเก่าๆ ที่ไม่มีเจตนาเกินเลย “ไม่มีการนอกใจ ไม่มีความสัมพันธ์ลับๆ มีเพียงอดีตที่ยังหลงเหลืออยู่…”
หญิงสาวยอมรับว่า เธอเคยคิดจะไล่คุณฮวงออก แต่เมื่อเข้าใจความจริงทั้งหมดแล้ว กลับรู้สึกลังเล ด้วยความเป็นผู้หญิง เธอเข้าใจดีว่าการพยายามรักษาความทรงจำของคนที่เรารักไว้นั้นมีค่าเพียงใด แม้จะผ่านเวลามานานแค่ไหน ท้ายที่สุด เธอตัดสินใจนำรูปเก่าใบนั้นไปเก็บไว้อย่างดีในกล่องส่วนตัว ไม่ใช่เพราะหึงหวง แต่เพราะเธอเชื่อว่า “อดีตควรถูกเก็บไว้ในที่ที่เหมาะสม ไม่ใช่กลางห้องนั่งเล่นที่ใครก็เห็นได้”
ส่วนคุณฮวง หลังกลับมาจากบ้านเกิด เห็นว่ารูปหายไปก็ไม่ได้พูดอะไร เพียงก้มหน้าทำงานเหมือนเดิม ซึ่งหญิงสาวเจ้าของเรื่องทิ้งท้ายไว้ว่า “ฉันไม่รู้จะหาข้ออ้างอะไรเพื่อให้เธอลาออกดี เพราะลึกๆ ก็ไม่อยากใจร้ายกับเธอ… แต่ความรู้สึกในใจก็ยังมีกระเพื่อมอยู่บ้าง ฉันควรทำอย่างไรให้ทุกอย่างลงตัวดี?”
เรื่องนี้สะท้อนว่า อดีตอาจยังอยู่ในใจใครบางคน แม้จะผ่านไปนานเท่าใดก็ตาม การเปิดใจพูดคุยและวางอดีตไว้ในที่ที่ควรอยู่ อาจเป็นกุญแจสำคัญของการรักษาความสัมพันธ์ในปัจจุบันให้มั่นคงต่อไป