แม้ว่า กุ้ง สุธิราช วงศ์เทวัญ นักร้องและนักแสดงลิเกคนดัง จะยังคงรอคอยปาฏิหาริย์หวังว่าสักวันหนึ่ง วิ วิรดา วงศ์เทวัญ น้อง-นางเอกลิเก จะฟื้นจากอาการป่วยโรคไข้เลือดออก หลังจากที่ต้องนอนรักษาตัวไม่ได้สติอยู่ที่โรงพยาบาลมาแล้วเกือบ 1 ปี นับตั้งแต่วันที่ 30 ธันวาคม 2567
กุ้ง สุธิราช เปิดใจกับสื่อมวลชนว่า ตนยังคงเฝ้ารอคอยวันที่น้องจะหายดีจากอาการป่วย แม้จะมีความหวังเพียงเล็กน้อย หรือต้องทนอยู่กับความเป็นจริงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ กำลังใจในครอบครัวนับเป็นแรงผลักดันสำคัญที่ช่วยประคองความหวังของทุกคนในยามนี้ ถึงน้องของ กุ้ง สุธิราช
จะนอนเป็นเจ้าหญิงนิทรานานเกือบ 1 ปี แต่ทั้งหน้าตา และร่างกายยังคงเหมือนเดิม อาจซูบผอมไปค่อนข้างเยอะ แต่โดยรวม วิรดา ยังคงสวยสมกับเป็นน้องของ กุ้ง ไม่เสื่อมคลาย “คือตอนนี้คุณหมอก็ไม่ได้ให้ความหวังอะไรมากครับ ก็คือรักษาไปตามอาการ พยายามไม่ให้ติดเชื้อ”
กุ้ง เผยผลการตรวจจากแพทย์เจ้าของไข้น้อง ไม่มีความคืบหน้าอะไรเพิ่มเติมนอกเสียจากการรักษาอาการให้ทรงตัว ถึงกระนั้น กุ้ง ก็ยังหวังพึ่งอำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั้งสวดมนต์ ขอพร ขอแค่ความหวังที่ริบหรี่ได้ปรากฏออกมาบ้างก็ยังดี ส่วนค่าใช้จ่ายในการรักษาอาการป่วยไข้เลือดออกของ
วิรดา ตอนนี้ก็น่าจะ “10 กว่าล้านขึ้นแล้วครับ แต่ประกันเขาจะอยู่ที่ 15 แล้วหลังจากนั้นก็ต้องมาดูแลกันเองก่อน ก็ต้องเตรียมกันแหละครับ” ก่อนที่ กุ้ง จะเสริมว่า หลังจากครบ 90 วัน ประกันก็ยังคงเหมือนเดิม คือจะอยู่ที่ 15 ล้านบาท ทางด้านสภาพจิตใจของคุณแม่ก็น่าเป็นห่วงไม่แพ้กัน
แต่ กุ้ง และสมาชิกคนอื่น ๆ ในครอบครัวก็ได้แต่ปลอบใจคุณแม่ว่า “เราพยายามบอกเขาว่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด แม่ก็แน่นอนอยู่แล้ว ก็ทำให้เต็มที่ที่สุด แม่มีเวลาก็ต้องไปเฝ้า แต่ก็ไม่ได้ให้อยู่ตลอดเวลาทุกวันนะ บางทีผมไปงาน ก็พาคุณแม่ไปด้วย” แน่นอนว่า เมื่อสมาชิกคนสำคัญในบ้านป่วยหนัก
ย่อมต้องสร้างความกังวลใจแก่คนรอบข้าง การหาที่พึ่งทางใจไม่ว่าจะเป็นความเชื่อในรูปแบบต่าง ๆ ย่อมเกิดขึ้นได้เป็นธรรมดา แม้จะมีการให้ความหวังบ้าง แต่ กุ้ง ก็ไม่ยอมเผลอใจทุ่มเงินไปกับสิ่งเหล่านี้จนเกินตัว พยายามบอกแม่เสมอว่าหากทำแล้วสบายใจก็ทำไปเถอะ แต่อันไหนที่ต้อง
เล่นใหญ่ก็อย่าไปหลงเชื่อ ดูตามความเป็นจริงดีที่สุดแล้ว ก่อนที่ กุ้ง สุธิราช จะกล่าวขอบคุณแฟนคลับ ที่ค่อยให้กำลังใจมาตลอด 1 ปีเต็ม ๆ ยืนยันจะดูแลน้องเต็มที่จนถึงที่สุด และจะยังรอคอยปาฏิหาริย์อย่างไม่ลดละ หวังว่าน้องของตนจะรับรู้ถึงความห่วงใยจากคนรอบข้างและความปรารถนาดีที่ส่งต่อให้กันและกัน
