เรียกได้ว่าเป็นเรื่องราวที่สะท้อนชีวิตจริงของบุคลากรการแพทย์ในพื้นที่ห่างไกลได้อย่างดี เมื่อคุณวรนุช พยาบาลจากโรงพยาบาลอุ้มผางจังหวัดตาก โพสต์เล่าประสบการณ์ระทึกใจระหว่างภารกิจส่งต่อคนไข้เด็กวัยเพียง 5 เดือน ที่มีอาการหอบเหนื่อยรุนแรง ขณะกำลังเดินทางบนเส้นทางภูเขาทุรกันดาร
เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 8 ตุลาคม 2568 ทีมพยาบาลกำลังนำคนไข้ส่งต่อจากพื้นที่ห่างไกล แต่ระหว่างทางรถเกิด ติดหล่มนานกว่า 4 ชั่วโมง สัญญาณโทรศัพท์และวิทยุขาดหาย ติดต่อขอความช่วยเหลือไม่ได้ ท่ามกลางสภาพอากาศและเส้นทางที่ยากลำบาก
ระหว่างรอ มีชาวบ้านขับรถจักรยานยนต์ผ่านมา “พี่กันยา” พยาบาลอีกคนจึงขออาสาขี่รถไปที่ รพ.สต.หม่องกั๊วะ เพื่อหาคนมาช่วย ส่วนทีมที่เหลือต้องคอยดูแลเด็กอย่างใกล้ชิด แต่จู่ ๆ ระบบไฟในรถเกิดขัดข้อง ใช้เครื่องช่วยหายใจ HFNC ไม่ได้ เด็กเริ่มงอแงเพราะเหนื่อยและอยู่ในรถนาน
ทีมพยาบาลจึงให้พ่ออุ้มลูกออกมานอกรถเพื่อผ่อนคลาย แต่เด็กกลับเหนื่อยมากขึ้น ท่ามกลางความกังวลของทุกคน โชคดีที่พี่ ๆ จาก รพ.สต.หม่องกั๊วะ นำรถไถมาช่วยดึงรถ พร้อมนำข้าวและขนมมาให้กำลังใจ แต่รถก็ยังไม่สามารถเคลื่อนต่อได้
สุดท้ายมีพลเมืองดีขับรถผ่านมาและอาสาพาเด็กลงไปส่งให้กับรถจากโรงพยาบาลที่มารออยู่ด้านล่าง จนสามารถนำตัวส่งถึงมือแพทย์ได้อย่างปลอดภัย
คุณวรนุชโพสต์ปิดท้ายด้วยข้อความสุดซึ้งว่า
“ขอบคุณทุกคน ทุกหน่วยงาน และเพื่อนร่วมทางที่น่ารักทุกคน ที่ได้ช่วยเหลือคนไข้ในครั้งนี้”
เรื่องราวนี้ทำให้หลายคนต่างชื่นชมในหัวใจของเหล่าพยาบาลอุ้มผาง ที่แม้ต้องเจอกับอุปสรรคมากมาย แต่ยังไม่ยอมแพ้ในการ “รักษาชีวิตคนไข้” บนเส้นทางที่ไม่ง่ายเลยจริง ๆ
